- куанаш
- куанаш-ем1. Г.диал. верить, надеяться, полагаться на кого-л.
Ӹшкӹлӓннӓ веле куаненӓ, ӹшкӹмнӓм ӹшке ытаренӓ. [/i]И. Беляев.[/i] Только на себя надеемся, сами себя освободим.
Мичун ачаже сарыш кайымыж годым пӱтынь сурт пашам Курий изажлан куанен коден. [/i]М. Шкетан.[/i] Отец Мичу, когда уходил на войну, всю работу по хозяйству оставил, понадеявшись, старшему брату своему Курию.
2. радоваться, обрадоваться, порадоватьсяЙочала куанаш радоваться как ребёнок;
илышлан куанаш радоваться жизни;
шер теммешке куанаш радоваться не нарадоваться;
чыла чонан куана всё живое радуется;
мучашдымын куанаш чрезвычайно обрадоваться.
– Толмыланда куанем, пурыза! [/i]М.-Азмекей.[/i] – Я рад вашему приходу, входите!
– Акпай?! – Эшплат куаныш. – Шымат пале. [/i]К. Васин.[/i] – Акпай?! – Эшплат обрадовался. – Я и не узнал.
Ончен чонет куана. [/i]Н. Лекайн.[/i] Глядя, душа радуется.
Сравни с:
йывырташСоставные глаголы:
Марийско-русский словарь . 2015.